Asten-Someren
Hans van den Broek heeft uitgebreid onderzoek gedaan naar slakken, de verschillende methoden om ze te vangen (of te weren) en vooral naar de effectiviteit van die methodes.
Onder aan dit artikel vind je een pdf met het uitgebreide en gedegen artikel, hierbij een kleine samenvatting:
Alom gaven de plaatselijke leden van Groei & Bloei tijdens bijeenkomsten te kennen dat 2017 een echt slakkenjaar was. Met name hosta’s werden massaal beschadigd door deze ongewenste tuingasten.
Aangespoord door mijn echtgenote om hier iets aan te doen ging ik medio augustus 2017, en dus veel te laat, tot actie over.
Om te beginnen oriënteerde ik me op de aangeraden methodes.
Uit de grote hoeveelheid methodes bleek dat plantenvraat door slakken als een groot probleem ervaren wordt. Op internet en bibliotheek zocht ik de bestrijdingsmethodes op. Bij deze een overzicht van de gevonden methodes.
Toevallig had ik, dankzij een excursie in 2016, slakkenkwekerij Kessels in Ospel bezocht. Daar had men mij verteld dat slakken een goed reukvermogen hebben. Volgens Kessels kunnen slakken de voor hen aantrekkelijke stoffen of planten tot op een afstand van 20 meter ruiken. Wat ze bijzonder goed ruiken is volgens hem donker bier. Voeg dit bij een kruipsnelheid van wel zeven meter per uur dan betekent dit dat ze elke tuin makkelijk aan kunnen!
Zijn advies: neem een slakkenval, een diepe glazen kom of soepbord is in feite al voldoende, en giet hier een flinke scheut donker bier in.
Ik groef dus een ‘val’, een soort verdiepte glazen soepbord van de kringloopwinkel, in de grond tussen de hosta’s. De val zette ik zo diep dat de slakken makkelijk van de tuingrond op het randje van de schaal over konden kruipen.
De volgende dag kon ik tot mijn stomme verbazing 45 dode slakken in alle formaten uit het glas vissen met een theezeefje [want gladde slakken grijpen met je vinger is wat lastig]. De dagen daarna nam dit aantal langzaam af tot het stabiliseerde rond een paar stuks per dag.
Ik had uit nieuwsgierigheid een paar keer ’s avonds naar de val gekeken. De laatste keren zag ik er ’s avonds een stuk of zes slakken inkruipen. Maar de volgende dag zaten er toch maar twee in de val. Dat was niet de bedoeling.
Terwijl ik met een sterke zaklamp rond acht uur s’avonds naar de val liep zag ik overal elders veel slakken kruipen.[!]
Geleidelijk realiseerde ik me dat er veel meer slakken met de hand te vangen waren als ik in het donker met een felle scherpe zaklamp rondspeurde.
Hierna ging ik voortaan elke avond een rondje door mijn tuin maken met een goede zaklamp en ving er per keer gemiddeld 30 á 40 per ronde! Aanvankelijk waren hier veel grote exemplaren bij. Langzaamaan kwamen er meerdere kleine slakjes bij. Waarschijnlijk ving ik nu ook kleintjes omdat ik ze beter herkende maar ook omdat ik inmiddels wist waar ik kijken moest.
Verder viel op dat op een vochtig tuinpad of muurtje tamelijk vaak slakken bleken te kruipen. Soms leek het er op dat de slakken graag van een betegeld tuinpad, een ‘snelweg’ die gladder is dan los zand, gebruik maakten. Aan de rand van het gazon kwam ik ook regelmatig forse exemplaren tegen.
Opvallend vaak vond ik meerdere slakken verzameld op de resten van slakken die de dag ervoor vernietigd waren. Het leek er op dat ze als het ware ‘recycleden’.
De meeste methodes die worden aangeraden om slakken te vangen werken maar zeer beperkt. Ze zijn vaak duur of alleen op een beperkt gebied zinvol.
Wil je [geurige] planten als afweermiddel gaan gebruiken dan moet je er je tuin als het ware voor overhoop zetten en aan aanpassen.
Ik heb ook commerciële lokstoffen voor de slakkenval gebruikt, met zeer wisselend resultaat. Ze zijn over het algemeen erg prijzig.
Als je een lokstof gebruikt neem dan gewoon bruin bier. Een scheutje van een kwart bierglas is genoeg voor één val. Dat kun je zo nodig met gewoon water aanvullen. Wat je over hebt bewaar je in leeg limonadeflesje met draaidop in de koelkast [of je drinkt het op]. Donker ofwel bruin bier is het meest effectief en goedkoopst. Bedenk dat, ondanks de grote aantallen die je op deze manier vangt, je toch maar een gedeelte van alle slakken uit je tuin verwijdert.
De meeste slakken kun je vangen na het invallen van de duisternis.
Met een felle zaklamp ontsnapt er niet veel aan je aandacht.
Er komen veel slakken tevoorschijn vlak na een regenbui of besproeiing.
Sommige plekken zijn duidelijk favoriet en je komt daar steeds veel slakken tegen.
Met een slakkenval kun je veel [maar niet alle] slakken vangen
Vul de val met een kwart glas donker bier. Leeghalen met theezeefje.
Vang de slakken met de hand of draag een rubber tuinhandschoen.
Een groot stomp pincet of schaar is ook heel handig.
Bij [recent] aangevreten planten moet je meer tijd besteden om de daders te vinden. Grote gaten wil zeggen grote slakken, kleine gaten kleine.
Als je ergens veel slakken vangt, ga dan na een kwartier nog eens kijken.
Enkele voorkeursplekken: de rand van het gazon, rottend fruit onder een dakpan; vernietigde slakken. De plek waar er gisteren veel zaten.
Ruim ook zo veel mogelijk kleine slakken op.
Het continu wegvangen van de grote slakken is uiteindelijk het meest effectief want die zetten de eitjes af. Kleine slakjes vangen kost veel tijd, vang die maar als ze groot zijn.
Elke dag op pad gaan hoeft niet. Ik schat in dat je met 2 keer per week na de schemering een rondje lopen, een plaag onder controle krijgt.
En je bent toch ook leuk bezig.
Eventuele reacties kun je sturen naar het mailadres van Hans van den Broek: koortsenhonger(at)hotmail.com
Hieronder dus de pdf met het hele, uitgebreide verhaal.
